Najlepsza z komedii Bergmana, opowiadająca o damsko-męskich relacjach. Starsza pani Armfeldt organizuje w noc świętojańską przyjęcie w swoim starym wiejskim domu. Wśród zaproszonych gości są pary, ale także dawni, a jak się okaże również i przyszli kochankowie. Nie dziwi więc fakt, że przyjęcie przeradza się w zawiłą i skomplikowaną miłosną grę, w trakcie której wciąż zmieniają się maski i ujawniają się skrywane głęboko namiętności. Drzemiące w gościach żądze wyzwala dodatkowo napój miłosny przygotowany przez gospodynię przyjęcia. NAGRODY: Nagroda Festiwalu w Cannes - Ingmar Bergman (najlepszy humor poetycki), Złota Palma - nominacja, Nagroda na Bodlil Film Festival - najlepszy film europejski.