"Zbrodnia i kara" według Piotra Dumały to pełna gęstej, momentami wręcz hitchcockowskiej atmosfery opowieść o zbrodni i miłości, dziejących się na pograniczu jawy i snu. Nie jest jednak wierną ekranizacją powieści Fiodora Dostojewskiego. Artysta wybrał z niej pewne wątki i postaci. Obok Raskolnikowa w filmie pojawiają się Sonia, Swidrygajłow, Lichwiarka i Lizawieta, jak również mały Rodion - chłopiec ze "strasznego snu", obserwujący scenę zakatowania konia. Rzecz dzieje się w onirycznym XIX wiecznym mieście - Petesburgu, (a może w Warszawie), które na moment staje się również Nowym Jorkiem, czyli w istocie wszędzie i zawsze. W filmie Dumały nie ma optymistycznego epilogu, film kończy się strzałem z pistoletu, który Swidrygajłow wymierza w samego siebie. Intensywność obrazu wzmaga ekspresyjna muzyka Janusza Hajduna. Film pozbawiony jest dialogów. Pełen jest jednak pełnych ekspresji dźwięków i ciszy.