Goldi, drobny złodziejaszek pracujący dla niejakiego Wazy, przewozi pociągiem walizkę z precjozami ukradzionymi z kościoła. Wsiada do przedziału, w którym siedzi Wolter. Pech chce, że ktoś włącza hamulec bezpieczeństwa i walizka spada na głowę Woltera. Gdy Goldi usiłuje docucić Woltera, z przerażeniem orientuje się, że mężczyzna nie żyje. Goldi nie może zgłosić się na policję, bo ma ze sobą "trefny" towar - musi zatem udawać przed innymi podróżnikami, że Wolter jest jego śpiącym przyjacielem. Goldi przywozi Woltera do Wazy. Ten każe mu się pozbyć trupa. Goldi, wraz z pomocnikiem Dizlem, usiłuje podrzucić gdzieś zwłoki - bez powodzenia. W końcu udaje mu się zostawić je u fryzjera. Fryzjer podrzuca zwłoki komandosom, a oni - myśląc, że to pijany żołnierz - wyrzucają je z samolotu na spadochronie. Historia cofa się o jeden dzień: w Krakowie dwaj sympatyczni outsiderzy-obwiesie: Julek i Cezar, orientują się, że ich przyjaciel, z którym mieszkali, umarł po wypiciu substancji do balsamowania zwłok. Postanawiają odwieźć jego ciało do rodziny do Sopotu. Kradną garnitur ściągając go z leżącego na ławce Piotra Westa (myślą, że jest pijany, tymczasem został on zamordowany), przebierają zmarłego przyjaciela i wsiadają z nim do pociągu. Pech chce, że trup odjeżdża sam. Historia wraca do czasu rzeczywistego: wyrzucony z samolotu na spadochronie Wolter spada w pobliże leśniczówki, w której są pułkownik Centralnego Biura Śledczego Marian Tuleja, bliźniaczo podobny do zabitego w Krakowie Piotra Westa i Sandra West, żona Piotra Westa. To Marian Tuleja zabił Piotra Westa, a potem wniknął w jego tożsamość. Tuleja ma bardzo poważne powody, by "zniknąć", nie wie jednak, że Sandra wcześniej zleciła zawodowemu mordercy zabicie swojego męża. I że wchodząc w jego skórę, naraża się tym samym na śmiertelne niebezpieczeństwo. Wątki Goldiego i Dizla, Julka i Cezara oraz Tulei i Sandry plączą się w gmatwaninie coraz bardziej zdumiewających wydarzeń.